Speed dating (ang. „szybkie randki”) – metoda zawierania kontaktów międzyludzkich o charakterze miłosnym, polegająca na sesjach krótkich rozmów (limitowanych czasowo przez organizatora) i selekcji przez uczestników osób, z którymi chcieliby skontaktować się poza sesją.
Metodę wymyślił rabin Yaacov Deyo z Los Angeles w 1998 roku. Pierwszy speed dating miał miejsce w Pete’s Café w Beverly Hills w 1998 roku. Niebawem po tym wydarzeniu urosła popularność tego typu spotkań w Stanach Zjednoczonych, zwłaszcza po ukazaniu się w 2000 roku całego zarysu pomysłu w serialu telewizyjnym „Sex w wielkim mieście”, jako coś bardzo eleganckiego. Zwolennicy mówią o speed datingu, iż oszczędza ona czas, a dodatkowo role decydującą odgrywa pierwsze wrażenie.
Speed dating to proces randkowy, w którym zachęca się ludzi, by mogli poznać dużo nowych osób w kilka minut. Co 3–8 minut mężczyźni i kobiety wymieniają się między sobą, żeby poznać się na „krótkich randkach”. Po 3–8 minutach organizator daje znak dzwonkiem, sygnalizując uczestnikom, by iść dalej na następną randkę. Na koniec wszystkich spotkań, uczestnicy oddają listę osób, z którymi chcieliby nawiązać dalszy kontakt. Jeśli okaże się, że dani uczestnicy wpisali siebie nawzajem na listę (zostało to odwzajemnione), następuje wymiana kontaktów.
Speed dating to gwarancja dobrej zabawy, poznania nowych ludzi, ale także możliwość nauki szybkiej prezentacji samego siebie. W związku z tym, że czas na prezentacje swojej osoby w fajnym, pozytywnym świetlne jest niesamowicie krótka, potrzeba na to nie lada umiejętności. Wszak dobre pierwsze wrażenie możemy zrobić tylko raz! 🙂
Dziękujemy wszystkim przybyłym za wspólną zabawę!